Dom Izraela Polania jest Zgromadzeniem Izraela. Zrzesza narodzonych na nowo i napełnionych Duchem Świętym wierzących.

Wszystko co robimy i w co wierzymy zakorzenione jest tylko w Biblii. Wyszliśmy z systemu pogano – chrześcijańskiego z jego kalendarzem i świętami.

Wracamy do tego wszystkiego, co funkcjonowało w Zgromadzeniach Izraela w I wieku, a później zostało bezprawnie zmienione.

Wracamy do całego nauczania Jeszuy Mesjasza, Proroka o którym Mojżesz prorokował, że kiedy przyjdzie każdy ma Go słuchać. Życie i nauczanie Jeszuy całkowicie zgodne z zapisaną Torą Mojżesza stanowi fundament naszej wiary.

Identyfikujemy się ze świadectwem apostoła Pawła, kiedy powiedział:

służę ojczystemu Bogu zgodnie z tą drogą, którą oni nazywają sektą. Wierząc we wszystko co jest napisane w zakonie i u proroków

— Dz.Ap 24:14

oraz

pokładam nadzieję w obietnicy danej przez Boga naszym ojcom, której spełnienia spodziewa się dostąpić naszych dwanaście plemion, modląc się żarliwie dniem i nocą

— Dz.Ap 26: 6 -7

Zgromadzenie rozpoczęło działalność w lutym 1997 roku, gdy grupa wierzących w odpowiedzi na Boży głos rozpoczęła regularne spotkania Szkoły Biblijnej. W grudniu 1997 zostaliśmy wpisani do Rejestru Kościołów. W lutym 2016 roku oficjalnie została zmieniona nazwa z Kościół Chrześcijański Nowe Życie na Dom Izraela Polania.

Czujemy się kontynuatorami wiary Abrahama, Mojżesza, proroków Izraela, Jeszuy i apostołów, Zgromadzeń Izraela z I wieku, a także tych wszystkich, którzy na terenie Polski byli pionierami prawdziwej wiary nie związanej z Rzymem i jego Kościołem jak: Wandalowie i Goci z IV w, Bracia Polscy z XVI w.

Choć dziś nie do końca znamy czy zgadzamy się z ich doktrynami, ale widzimy w nich wolnych ludzi, którzy szli za głosem Boga całym sercem.

Korzystamy i jesteśmy wdzięczni za wszystkie kobiety i wszystkich mężczyzn których Bóg na przestrzeni wieków użył, by przyprowadzać Ciało Mesjasza do pełnego poznania Słowa i Bożej woli i reformowania niewłaściwych doktryn.

Jesteśmy Izraelitami żyjącymi dziś w rozproszeniu pomiędzy narodami, czekającymi na przyjście Mesjasza, który zgromadzi cały Izrael.

Nie utożsamiamy się z powstałym w IV w, jako jedna z instytucji Cesarstwa Rzymskiego, Kościołem Rzymskim, ani z jego protestanckimi odgałęzieniami.

Polania to jedna z dwóch hebrajskich nazw określających Polskę.

Dosłownie znaczy: tu mieszka Jehowa. Znaczy, że tu, na terenie Polski mieszkają ludzie, nad którymi jest wezwane Boże imię, Jehowa.

Dom Izraela Polania oznacza więc wierzących należących do zaginionych po niewoli asyryjskiej, owiec z Domu Izraela, rozproszonych pomiędzy narodami i z nimi zmieszanych, a mieszkających również na terenie Polski.

Jeszua Mesjasz, przyszedł by je odnaleźć, zbawić i powtórnie zgromadzić i przyprowadzić do ziemi.

W co wierzymy

Biblia

To pisma Starego i Odnowionego Przymierza. Jest jedynym, ostatecznym i największym autorytetem jaki mamy na ziemi. Napisana przez ludzi natchnionych przez Ducha Bożego. Uczy nas o Bogu Stworzycielu i Jego Stworzeniu. Pokazuje drogę zbawienia i daje instrukcję jak żyć.

Tanach czyli Pisma Starego Przymierza dzieli się na 3 części: Tora, Pisma i Prorocy.

Tora to najstarsza księga świata, którą Jehowa dał Izraelowi 3500 lat temu pod Górą Synaj. Pierwsza księga napisana alfabetem abstrakcyjnym nie obrazkowym. Jest podwaliną naszej cywilizacji.

Tora znaczy po polsku Instrukcja. Są instrukcje zawierające przykazania moralne, finansowe, zdrowotne, liturgiczne. Kiedy ich przestrzegamy Jehowa obiecuje, że będzie nam błogosławił.

Prorocy zawierają różnego rodzaju proroctwa dotyczące osób, królów, narodów, Domu Izraela i Domu Judy, Mesjasza. Jehowa nie czyni na ziemi nic jeśli wcześniej nie objawił tego Prorokom.

Pisma to historia Izraela, księgi zawierające mądrość, psalmy.

Pisma Nowego Przymierza dzielą się również na 3 części: Ewangelie, Listy i Objawienie.

Ewangelie mówią o życiu i 70 tygodniach służby i nauczania Jeszuy.

Listy to odpowiedzi na problemy z tłumaczeniem i zrozumieniem Tory pisane do różnych Zgromadzeń Izraela, a czasem do indywidualnych osób.

Objawienie Jeszuy dla Jana mówi o tym, jak w dniach ostatecznych będą wypełnione Święta jesienne.

Pierwszy Kanon Biblii czyli układ ksiąg należących do Biblii to Kanon hebrajski z II wieku. Kanon kościoła rzymskiego – grecki Euzebiusza i łaciński Hieronima pochodzą z IV wieku.

Bóg

Bóg jest jeden. Taki sam niezmienny, zarówno w czasach Starego jak i Nowego Przymierza. Nie ma dwóch Bogów – Boga prawa i Boga łaski.

Bóg jest wszechobecny, wszechwiedzący i wszechmocny.

Bóg jest Stworzycielem nieba i ziemi. Jego imię objawione Mojżeszowi to Jehowa. Jest Ojcem dla wszystkich, którzy narodzili się na nowo i są usprawiedliwieni przez wiarę w dzieło i osobę Jeszuy Mesjasza.

Jeszua Mesjasz, przyszedł na świat aby objawić i wypełnić wolę Ojca. Złożył swoje życie w ofierze za grzechy całego Domu Izraela i całej ludzkości. Został ukrzyżowany, a po trzech dniach i trzech nocach zmartwychwstał. Wstąpił do nieba i siedzi teraz po prawicy Ojca.

W wyznaczonym przez Ojca czasie przyjdzie powtórnie na ziemię i będzie nią rządził jako Jehowa Zastępów. Jeszua jest głową Zgromadzenia Izraela.

Duch Boży został zesłany na ziemię po zmartwychwstaniu Jeszuy w święta Szawuot – Tygodni. Jest sprawcą nowego narodzenia. Zamieszkuje w osobach wierzących. Pomaga wierzącym żyć w świętości – oddzieleniu od tego co nieczyste, pogańskie. Daje moc do zwycięskiego życia.

Człowiek

Został stworzony na obraz i podobieństwo Boga. Jest duchem, ma duszę i mieszka w ciele. Jest istotą ludzką już w łonie matki. Człowiek stanowi ukoronowanie procesu stworzenia nieba i ziemi. Bóg oddał pod jego panowanie całe stworzenie.

Chrzty

Chrzest, inaczej zanurzenie.

Chrzest wodny jest częścią procesu zbawienia wraz z nowym narodzeniem. Osoba świadomie wyznająca swoją wiarę w osobę i dzieło Jeszuy jest zanurzana w wodzie.

Jest to równoznaczne z zanurzaniem się w śmierci i zmartwychwstaniu Jeszuy. Jej stara natura jest pogrzebana w wodzie. Osoba zaczyna nowe życie w Mesjaszu.

Chrzest w Duchu to proces podczas którego duch człowieka wierzącego zostaje zanurzony i wypełniony Duchem Świętym. Znakiem przyjęcia tego chrztu jest mówienie obcymi językami.

Chrzest ten jest drogą do dalszych manifestacji Ducha Bożego. Wierzący mogą otrzymać inne dary Ducha, takie jak, mowa wiedzy, mądrości, dary uzdrowień, prorokowanie, etc.

Napełnienie Duchem powinno być ponawiane każdego dnia w życiu osoby wierzącej.

Zgromadzenie Izraela Bożego

Ciało Mesjasza to społeczność narodzonych na nowo wierzących, którzy przez wiarę w osobę i dzieło Jeszuy zostają wszczepieni w Izrael, a konkretnie w jedno z dwunastu plemion Izraela. Bez względu na to czy pochodzą z jednego z dwunastu plemion Izraela czy z pogan.

Jehowa zawarł Odnowione Przymierze tylko z wierzącym Domem Judy – dzisiejsi Żydzi i z wierzącym Domem Izraela – to pozostałych dziesięć plemion.

Fundamentem i głową Zgromadzenia Izraela jest Jeszua Mesjasz, Król Królestwa Izraela, Królestwa Bożego.

Kościół

Kościół to religijna instytucja Imperium Rzymskiego ustanowiona w IV wieku przez cesarza Konstantyna. Wtedy to Izraelici poszli na kompromis z Rzymem i od tej pory Ewangelia jest głoszona przy pomocy pieniędzy i miecza rzymskiego.

Słowo hebrajskie kehila i jego grecki odpowiednik eklezja, które w Biblii oznaczają zawsze Zgromadzenie Izraela, zaczęto tłumaczyć jako kościół. Stąd jego obecność w Biblii.

Nie ma żadnego proroctwa w pismach Starego Przymierza mówiącego o kościele.

Kościoły protestanckie, choć zreformowane i posiadające doktryny bardziej zbliżone do nauczania Tory niż kościół rzymski, wciąż są strukturą nie istniejącą w Biblii.

Kapłaństwo

Inaczej niż to miało miejsce w Starym Przymierzu, kiedy kapłaństwo należało do Lewitów i synów Aarona, Jeszua Mesjasz jest arcykapłanem naszego wyznania według porządku Melek Cadika – Króla Sprawiedliwości.

Każdy narodzony na nowo człowiek bez względu na płeć jest kapłanem Jehowy według tego porządku. Kapłan w Odnowionym Przymierzu nie składa ofiar. Ofiara Jeszuy na drzewie jest jedyna i wystarczająca.

Wieczerza Pańska

Wszyscy wierzący, kapłani, mają prawo by uczestniczyć w Wieczerzy Pańskiej pod dwoma postaciami – chleba i wina.

Mamy obowiązek czynić to, aż do czasu powtórnego przyjścia Jeszuy. Jest to znakiem proroczym Odnowionego Przymierza.

Modlitwa

To pełna życia relacja, społeczność z żywym Bogiem. Modlimy się do naszego Ojca – Jehowy w niebie w imieniu Jeszuy.

Pięknym wyrazem naszej wiary jest czczenie Boga wyrażone przez muzykę – grę na instrumentach, śpiew czy taniec. Uwielbiamy Boga za to kim jest.

Nie modlimy się na różańcu, do zmarłych, do tzw. świętych czy do aniołów. Nie oddajemy czci żadnym przedmiotom kultu, takim jak rzeźby czy obrazy.

Służba mężczyzn i kobiet

Istnieją różnice i wynikające z nich różne role pomiędzy mężczyzną a kobietą w małżeństwie, które jest związkiem mężczyzny i kobiety.

W Jeszule Mesjaszu, w duchu tych różnic nie ma. Kobieta, podobnie jak mężczyzna może służyć Bogu prowadząc Zgromadzenie Boże, może być też użyta w każdej innej służbie.

Po zmartwychwstaniu, kiedy otrzymamy nowe ciała nie będzie płci.

Tora

Jeszua jako Prorok o którym mówił Mojżesz, że przyjdzie i że każdy kto Go nie będzie słuchać, zginie, uczył dokładnie tego samego co Mojżesz. Nie zniósł ani nie zmienił Tory – Instrukcji. Wykonywał ją.

Nikt nie może być zbawiony przez samo wypełnienie Tory. Naradzamy się na nowo tylko i wyłącznie przez wiarę w to, co Jeszua dla nas zrobił. Zbawienie jest darem danym nam przez Boga i jest wyłącznie z łaski przez wiarę.

Natomiast Bóg daje nam moc swojego Ducha i łaskę abyśmy wykonywali Jego Torę – Przykazania. Czyniąc to, okazujemy, że Boga kochamy.

Tora zakazuje by ją zmieniać przez dodawanie do niej czegoś lub odejmowanie. Za każdym razem kiedy ludzie zmieniają Torę zapisaną, tworzą swój własny system religijny bardziej lub mniej do niej zbliżony.

Szabat

Szabat jest częścią Prawa – Tory. Jest to czas liczony od zachodu słońca w piątek do zachodu słońca w sobotę. To ostatni dzień Bożego tygodnia.

Jest to dzień święty – oddzielony przez Boga jako dzień odpoczynku i zgromadzenia dla ludu Bożego.

Upamiętnia Stworzenie i dzień siódmy, Boże Odpocznienie.

Szabat był przestrzegany zarówno przez Jeszuę i jak i przez Jego uczniów.

Święta Jehowy – moedim

Jehowa w swoim Słowie nakazuje nam przestrzegać następujących świąt: Paschy, Przaśników, Szawuot – Tygodni, to są Święta wiosenne, oraz: Trąb, Pojednania i Namiotów. To Święta jesienne.

Wszystkie te Święta, moedim po hebrajsku czyli wyznaczone przez Jehowę czasy, zostały lub będą wypełnione przez osobę i dzieło Jeszuy.

Inne święta takie jak “Boże Narodzenie” czy “Wielkanoc”, etc, nie mają biblijnego uzasadnienia i są zakorzenione w świętach i zwyczajach pogańskich.

Zarówno Szabaty jak i Święta Jehowy były przestrzegane nie tylko przez Izrael w Starym Przymierzu ale również przez Zgromadzenia Izraela w Odnowionym Przymierzu.

Żydzi

Dom Judy – Żydzi to ludzie którzy pochodzą z plemienia Judy, Beniamina i części Lewitów.

W większości żyją dziś w niewierze w osobę i dzieło Jeszuy. Biblia nazywa ich odciętymi gałęziami z drzewa oliwnego.

Dzięki wierzącym w Jeszuę Żydom rozpoczęte zostało głoszenie Ewangelii. Zarówno Jeszua jak i wszyscy jego apostołowie byli Żydami.

Żydom zawdzięczamy przetrwanie Tanach – Pism Starego Przymierza. Słowo obiecuje, że na koniec również oni uwierzą w Jeszuę i dostąpią zbawienia.

Kiedy Dom Izraela który żyje rozproszony pomiędzy narodami i inni poganie w pełni wejdą, wtedy będzie czas zbawienia dla Domu Judy. W ten sposób będzie zbawiony cały Izrael.

Ewangelia

Ewangelia głoszona była 12 plemionom Izraela kiedy byli w niewoli w Egipcie. Jehowa dał im wolność, Przymierze, Torę – Przykazania i ziemię. Niestety, Izrael Przymierze złamał, nie przestrzegał Tory i po otrzymaniu Listu Rozwodowego z ziemi został wyrzucony

Po zmartwychwstaniu Jeszuy Dobra nowina głoszona jest zagubionym owcom z Domu Izraela, rozproszonym do dziś po całej ziemi i zmieszanym z narodami, poganom i Domowi Judy – Żydom.

Dobrą Nowiną jest to, że dzięki temu co uczynił Jeszua, mogą powrócić albo wejść w Przymierze z Bogiem i dziedziczyć wszystkie obietnice które Bóg dał Abrahamowi, łącznie z obietnicą ziemi.

Z powodu tego, że Dom Izraela został rozproszony między wszystkie narody, ewangelia jest głoszona wszędzie.

Również poganie dzięki swojej wierze w Jeszuę są wszczepiani w Izrael.

Czasy ostateczne

Wypełniające się na naszych oczach proroctwa świadczą o tym że żyjemy w czasach ostatecznych.

Wierzymy w nastanie czasu Wielkiego Ucisku, czyli bólów porodowych Jakuba, objawienie się Anty Mesjasza, powtórne przyjście Jeszuy Mesjasza, pierwsze zmartwychwstanie i pochwycenie wierzących na Wesele Baranka, II Exodus – powrót wierzącego Izraela żyjącego obecnie w rozproszeniu do Ziemi Izraela, Królestwo Tysiącletnie.

Wierzymy w zwycięstwo Jeszuy Mesjasza w bitwie pod Armagedon, drugie zmartwychwstanie wszystkich ludzi na Wielki Sąd po Królestwie Tysiącletnim i w ustanowienie nowego Nieba i nowej Ziemi.

Na koniec czasów grzech, śmierć, szatan i wszyscy którzy mu służą zostaną wrzuceni do Jeziora Ognia.

Co po śmierci

Śmierć człowieka jest konsekwencją grzechu i jest nieunikniona. Nie ma reinkarnacji. Podczas śmierci ciało powstałe z prochu ziemi obumiera. Duch i dusza, niewidzialne i wieczne idą do miejsca swojego przeznaczenia: do hadesu, grobu.

Czyściec nie istnieje.

W hadesie, grobie duchy i dusze ludzi zbawionych oczekują na pierwsze zmartwychwstanie które jest do życia wiecznego z Bogiem. Wtedy otrzymają nowe, duchowe ciała. Oczekują również na Sąd, gdzie wierzący otrzymają nagrody za dobre uczynki.

Zmarli nie wierzący w Jeszuę ludzie, oczekują na drugie zmartwychwstanie i na Wielki Sąd. Jehowa będzie ich sądził na podstawie swojego Prawa. Wyrok negatywny oznacza wieczne potępienie, oddzielenie od Bożej obecności i wrzucenie do Jeziora Ognistego.

Ludzie żyjący nie mogą i nie powinni starać się kontaktować z ludźmi nie żyjącymi.

Nie ma dziś w Niebie ludzi oprócz 24 Starców którzy zostali wzbudzeni z martwych razem z Jeszuą.