15 – 21 Etanim – 7 Miesiąc

III Mojż. 23:34 – 43, (…) W pierwszym dniu weźmiecie sobie owocu ze szlachetnych drzew, gałązki palmowe, gałązki z drzew rozłożystych i z wierzby znad potoku i będziecie się weselić przed Jehową, Bogiem waszym przez siedem dni. (…) Będziecie mieszkać w szałasach przez siedem dni. Wszyscy krajowcy w Izraelu mieszkać będą w szałasach aby widziały wasze przyszłe pokolenia że w szałasach kazałem mieszkać synom izraelskim gdy wyprowadziłem ich z ziemi egipskiej. To jedno z trzech ( oprócz Paschy – Przaśników, Święta Tygodni) święto pielgrzymie, na które każdy Izraelita był zobowiązany stawić się w Jerozolimie. Jest świętem zbiorów – oliwek, fig.

Są cztery rodzaje owoców jakie Bóg kazał im tego dnia przynieść: Etrog – owoc ze szlachetnego drzewa: ma słodki, dobry smak i piękny aromat – symbolizuje osobę która zna Torę i ją czyni. Lulav – nierozwinięta gałąź palmowa – ma słodki owoc ale nie ma zapachu – to ktoś kto zna Słowo ale nie ma uczynków. Mirt – nie ma smaku ale ma miły zapach – tak jak ludzie nie znający Tory, ale czyniący dobrze. Gałązki wierzbowe – nie mają ani zapachu ani smaku – to ludzie bez znajomości Tory i bez dobrych uczynków.

Jan 1:1, 14, Na początku było Słowo a Słowo było u Boga a Bogiem było Słowo. A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas (…). Greckie słowo skene – tłumaczone tu jako zamieszkało, dosłownie oznacza zamieszkać w namiocie. Sugeruje to, że właśnie pierwszego dnia Sukkot Jeszua zamieszkał – urodził się, przyszedł na ten świat. Tak więc Sukkot to prawdziwe Boże Narodzenie.

Sukkot mówi o wejściu do ziemi obiecanej – i zamieszkaniu w domach które dał Izraelitom Bóg. To święto nie było celebrowane na pustyni. Izraelici mieli mieszkać w sukkach – namiotach w ziemi obiecanej, świętując to, co dał im Bóg w nowej ziemi.

Przybytek Mojżesza według tradycji został zakończony w Sukkot. Wtedy to chwała Jehowy zstąpiła i zamieszkała z ludem Izraela.

2 Kor. 5:1 – 10, Wiemy bowiem, że jeśli ten namiot który jest naszym ziemskim mieszkaniem się rozpadnie, mamy budowlę od Boga, dom w niebie, nie rękoma zbudowany, wieczny. (…) wiemy, że dopóki przebywamy w ciele, jesteśmy oddaleni od Jehowy: gdyż w wierze a nie w oglądaniu pielgrzymujemy. Nasze ziemskie ciała są namiotem, w którym mieszkamy my i Duch Święty podczas naszej wędrówki do ziemi obiecanej, ziemi pomiędzy rzekami Eufrat i Nil. Podobnie jak Patriarchowie. Wszyscy oni poumierali w wierze nie otrzymawszy tego co głosiły obietnice, lecz ujrzeli i powitali je z dala. Wyznali też że są gośćmi i pielgrzymami na ziemi. Bo ci którzy tak mówią, okazują że ojczyzny szukają. I gdyby mieli na myśli tę z której wyszli, byliby mieli sposobność aby do niej powrócić. Lecz oni zdążają do lepszej, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się być nazywany ich Bogiem, gdyż przygotował dla nich miasto. Hebr.11:9 – 16, jeszcze żyjemy w Diasporze, ale wkrótce powrócimy do Ziemi Izraela.

A w ostatnim, wielkim dniu święta stanął Jeszua i zawołał: jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. Kto wierzy we mnie jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. A to mówił o Duchu którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli (…) Jan 7:37 – 39. W ostatni dzień Sukkot modlono się o deszcz na dobre zbiory w następnym roku. Jeszua tego dnia obiecał zesłanie Ducha Świętego, który ten deszcz na dobre Boże zbiory przyniósł.

Zmam Simkhatenu – czas radości, Sukkot to czas wesela. Czas na Wesele Baranka, Obj.19:1 – 9 (…) nastało wesele Baranka i Oblubienica Jego przygotowała się. Oblubienicą są ci, którzy wybrali by mieć w życiu czas na to by służyć Bogu. Ci którzy wybrali by czynić wprawdzie dobre rzeczy ale nie te najlepsze – czym jest służenie Bogu – będą gośćmi, Łuk. 14: 15 – 24. Jeszua w Ewangelii Mateusza 25 opowiada przypowieść o dziesięciu pannach. Wszystkie były narzeczonymi – ale tylko pięć z nich stało się żonami. Dlaczego? Z powodu życiowych wyborów nie miały wystarczającej ilości oliwy – Ducha Świętego. Nie służyły Bogu i dlatego sam na koniec powiedział że ich nie zna.

W Sukkot przyjdzie po raz drugi, widzialny na ziemię Jeszua – jako król Izraela. Święta te będą w szczególny sposób celebrowane w Królestwie Tysiącletnim. Czyżby z powodu zwycięstwa Mesjasza nad antychrystem? Zach.14 (…) Wszyscy pozostali ze wszystkich narodów które wystąpiły zbrojnie przeciwko Jeruzalemowi, będą corocznie pielgrzymowali aby oddać pokłon królowi, Panu Zastępów i obchodzić Święto Szałasów. (…) Jeśli to święto będzie celebrowane w czasie Królestwa Tysiącletniego – gdy Jeszua wraz ze swoją Oblubienicą będzie panował na ziemi dlaczego mielibyśmy myśleć i zachowywać się tak jakby nie należało ich celebrować również i teraz? To nie są święta Żydów. To są Święta Jehowy.