Hebrajskie słowo moed użyte w III Księdze Mojżeszowej 23 rozdział tłumaczone na polski jako święto – dosłownie przetłumaczone znaczy – wyznaczony czas. Tak więc Święta Jehowy to wyznaczone przez Niego czasy by spotykać się ze swoim ludem.
Warto zauważyć że nie są to święta żydowskie ale Święta Jehowy. Bóg dał je Izraelowi by ten uczył inne narody w jaki sposób ich przestrzegać. Należą one jednak do dziedzictwa wszystkich Bożych dzieci, zarówno tych pochodzących z Żydów jak i tych z Pogan. Żydzi mają wiele innych świąt, które nie są moedim – wyznaczonymi przez Jehowy czasami, takie jak Chanuka, Purim. Są one ich świętami narodowymi, podobnie jak w Polsce np. święto odzyskania niepodległości 11 Listopada.
Jeszua Mesjasz – Drugi Mojżesz, przestrzegał Świąt Jehowy kiedy żył na ziemi i sam stał się ich wypełnieniem. Były one również przestrzegane przez całe nowotestamentowe zgromadzenie Izraela, nie tylko przez żydowskich wierzących ale i tych nawróconych z Pogan.
Zostały zamienione na święta które znamy dziś jako chrześcijańskie a mające swoje korzenie w pogaństwie przez … polityka – cesarza Konstantyna w IV wieku.
Święta Jehowy to dosłowny kalendarz. Bóg używa go do czynienia swoich rzeczy, wypełniania swoich proroctw. Wszystkie najważniejsze wydarzenia w historii Izraela miały miejsce w wyznaczonych przez Jehowę czasach – ofiara Jeszuy – Pascha, narodziny Jeszuy – Święto Namiotów, napełnienie wierzących Duchem Świętym, etc.
Jeśli sam Bóg nas prosi by spotykać się z Nim w ten właśnie czas, byłoby wyrazem buntu, arogancji i ignorancji robić to kiedy indziej, po swojemu. Przestrzegamy Świąt Jehowy okazując Mu tym samym nasz szacunek, posłuszeństwo i miłość.
