Udostępnij

3 Miesiąc

III Mojż. 23:15 – 22, Od następnego dnia po sabacie, kiedyście przynieśli snop dla dokonania obrzędu potrząsania, odliczycie sobie pełnych siedem tygodni (…) Ze swoich siedzib przyniesiecie na obrzęd potrząsania po dwa chleby (…) Szawuot to święto pielgrzymie, jedyne które nie ma stałej daty. Należy liczyć siedem pełnych tygodni lub pięćdziesiąt dni od pierwszego Sabatu po Święcie Paschy. W związku z tym zawsze wypada w pierwszy dzień tygodnia.

Mamy tu jedyny przypadek kiedy Bóg pozwala złożyć w ofierze dwa chleby pieczone na zakwasie – symbolu grzechu. Te dwa chleby symbolizują grzesznych ludzi: Dom Judy – Żydów i Dom Izraela – Pogan.

W tym dniu Bóg dał Dziesięć Słów – Przykazań na górze Synaj. Po zmartwychwstaniu Jeszuy – Duch Święty zstąpił na sto dwadzieścia osób zgromadzonych w dniu Pięćdziesiątnicy w Świątyni i wypisał znowu Boże Słowa – Prawo w sercach zgromadzonych, jak to zostało wcześniej zapowiedziane. Takie zaś jest przymierze, które zawrę z domem Izraela (…)Prawa moje włożę w ich umysły i na sercach ich wypiszę je i będę im Bogiem a oni będą mi ludem. (…) Hebr. 8:8 -12, 10: 16 -17. W tym dniu Bóg potwierdził Przymierze zawarte w dniu Paschy przez Jeszue, A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, byli wszyscy razem zgromadzeni na jednym miejscu. I powstał nagle z nieba szum jakby wiejącego gwałtownego wiatru i napełnił cały dom gdzie siedzieli. I ukazały im się języki jakby z ognia które się rozdzieliły i usiadły na każdym z nich. I napełnieni zostali wszyscy Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami tak jak im Duch poddawał, Dz.Ap. 2: 1 -4. W te Boże żniwa, po manifestacji Ducha Świętego i głoszeniu Piotra trzy tysiące osób narodziło się na nowo, zostało zanurzonych w wodzie i przyjęło Ducha Świętego.

Szawuot to święto pierwszych zbiorów. Kończy się żniwo jęczmienne, a zaczyna żniwo pszeniczne. Księga Rut opisuje historię romantycznej miłości Moabitki Rut i Judejczyka Boaza, która wydarzyła się w żniwa jęczmienne. Pokazuje, że Bóg jest pełen miłosierdzia i dla każdego kto naprawdę w Niego wierzy może nawet zmienić swoje postanowienia. Moabici według Słowa nie mogli wejść do zgromadzenia Bożego. Rut dzięki swojej wierze i postępowaniu nie tylko weszła ale została też prababcią króla Dawida którego potomkiem jest Mesjasz – Jeszua. Historia ta uczy też szacunku do ludzi starszych i pokazuje błogosławieństwo z tego wypływające. Wiele rzeczy można uczynić gdy młodsze pokolenie współpracuje z doświadczonym i mądrzejszym starszym pokoleniem. Rut mówi to swojej teściowej, dokąd ty pójdziesz i ja pójdę, gdzie ty zamieszkasz ja zamieszkam, lud twój – lud mój a Bóg twój – Bóg mój. Uczy nas też jak ważna jest w życiu pracowitość, która wytwarza dobra. (…) a odkąd tylko przyszła rano, trwa przy pracy aż dotąd ani chwilki nie odpoczywa. To nie spekulacje, lenistwo, ale ciężka praca przynosi błogosławieństwo. Uczy potrzeby pomagania biednym, ale też pokazuje Bożą strategię w tym zakresie. Nie tyle powinniśmy dawać biednym systematycznie pieniądze, ale raczej stwarzać warunki do pracy i uczyć ich jak swoje pieniądze wypracowywać. Rut chodziła za żniwiarzami i zbierała kłosy pozostawione dla niej przez nich. A gdy będziecie żąć zboże ziemi waszej to nie będziesz żął przy żniwie swoim pola swego do samego końca i nie będziesz zbierał pokłosia po swoim żniwie ale pozostaw je dla ubogiego i dla obcego przybysza. III Mojż. 23:22

swieta5


Udostępnij